Otuliną nazywamy grubość powłoki betonu od krawędzi komponentu żelbetowego do prętów, która chroni wzmocnienie przed szkodliwym oddziaływaniem siedliska.
Wzmocnienie różnorodnych składników konstrukcyjnych budynku może niestety ulegać zepsuciu przykładowo pod wpływem wysokiej temperatury albo kwaśnego podłoża.
Z tego powodu grubość otuliny nazywa się w zależności od czynników niszczących, klasy betonu, planowanego czasu użytkowania budynku, etc. Otulina jest prosta do uzyskania, kiedy stosuje się tzw. uszczelki dystansowe wykonane z zaprawy cementowej albo plastiku. Podkładki z takiego tworzywa są zazwyczaj produkowane w formie krążków z otworkiem w środku, w który trzeba włożyć drut zbrojeniowy. Podkładki betonowe z kolei z niewielkimi klockami, w jakich zatopione są dwa pręty metalowe, którymi prętami przymocowuje się do pręta zbrojeniowego uszczelkę.
Minimalna grubość otuliny może być zmniejszona o pięć milimetrów w podzespołach stworzonych z betonu, jakiego wytrzymałość jest o dwie klasy bardziej znacząca od zalecanej. Minimalna grubość otulenia ze względu na oddziaływanie rdzy może być ponadto pomniejszona, jeśli dokładne omówienia według aprobaty technicznej wyrobu użyto stali nierdzewiejącej lub użyto odmienne specjalne środki ochrony, wykorzystano wiercenie w betonie Wrocław szczelny o specjalnym składzie, na płaszczyźnie betonu wykonano poza tym warstwę zabezpieczającą albo wykorzystano tzw. obetonowanie.
